język polski informatyka język niemiecki historia biologia matematyka fizyka chemia informatyka religia wychowanie fizyczne geografia wos edukacja dla bezpieczeństwa język angielski

klasa 8

religia

Wymagania edukacyjne z religii dla klasy VIII szkoły podstawowej

do programu nr AZ-3-01/10 i podręcznika nr AZ-32-01/10-RA-10/13 „Aby nie ustać w drodze” pod redakcją ks. Stanisława Łabendowicza

 

 

OGÓLNE KRYTERIA OCENIANIA

W procesie oceniania obowiązuje stosowanie zasady kumulowania wymagań (ocenę wyższą otrzymać może uczeń, który spełnia wszystkie wymagania przypisane ocenom niższym). Oceniamy wiedzę i umiejętności ucznia oraz przejawy ich zastosowania w życiu codziennym, przede wszystkim w szkole. Gdy uczeń ubiega się o ocenę celującą, bierzemy pod uwagę również jego zaangażowanie religijno-społeczne poza szkołą.

 

 

Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania konieczne:

a)       w zakresie wiadomości i umiejętności opanował treści najłatwiejsze, najczęściej stosowane, stanowiące podstawę do dalszej edukacji,

b)      wykazuje choćby minimalne zainteresowanie przedmiotem i gotowość współpracy z nauczycielem i w grupie.

 

Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania podstawowe:

a)       opanował treści najbardziej przystępne, najprostsze, najbardziej uniwersalne, niezbędne na danym etapie kształcenia i na wyższych etapach,

b)      uczestniczy w rozwiązywaniu problemów oraz umiejętnie słucha innych.

 

Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania rozszerzające:

a)       opanował treści umiarkowanie przystępne oraz bardziej złożone,

b)      ukierunkowany jest na poszukiwanie prawdy i dobra oraz szanuje poglądy innych,

c)       aktywnie realizuje zadania wykonywane w grupie.

 

Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania dopełniające:

a)       opanował treści obejmujące elementy trudne do opanowania, złożone i nietypowe,

b)      wykazuje własną inicjatywę w rozwiązywaniu problemów swojej społeczności

c)       wszechstronnie dba o rozwój swojej osobowości i podejmuje zadania apostolskie.

 

Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
a) posiadł wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia,

b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania tej klasy,

c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach kwalifikując się do finałów na szczeblu powiatowym, regionalnym, wojewódzkim albo krajowym lub posiada inne porównywalne osiągnięcia.

 

 

 

PRZEDMIOT

OCENY

celująca

 

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

 

1. Cytaty z Pisma Świętego.

Modlitwy, pieśni

· dokładna znajomość cytatu wraz ze znajomością źródła (np. Ewangelia św. Mateusza)

· dokładna znajomość cytatów z lekcji

· przytoczenie sensu cytatu własnymi słowami

· niezbyt dokładna znajomość sensu cytatu

· skojarzenia z treścią cytatu

 

2. Zeszyt przedmiotowy (zeszyt ćwiczeń)

· wszystkie tematy

· zapisy

· prace domowe

· staranne pismo

· własne materiały

· ilustracje itp.

· starannie prowadzony

· wszystkie tematy i notatki

· prace domowe

· zeszyt staranny

· luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

· zeszyt czytelny

· braki notatek, prac domowych (do 40% tematów)

· pismo niestaranne

· liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

 

3. Prace domowe

· staranne wykonanie

· treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach

· dużo własnej inwencji

· twórcze

· merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem

· staranne

· czytelne

· rzeczowe

· wskazują na zrozumienie tematu

· niezbyt twórcze

· powiązane z tematem

· niestaranne

· widać próby wykonania pracy

· na temat

 

4. Testy i sprawdziany

· wszystkie polecenia wykonane poprawnie

· rozwiązane też zadanie dodatkowe

· 75% spełnionych wymagań podstawowych (łatwe, praktyczne, przydatne życiowo, niezbędne)

· 75% spełnionych wymagań rozszerzających (bardzo trudne i trudne, teoretyczne, naukowe)

· 75% zadań podstawowych

· 50% wymagań

· rozszerzających

· 75% wiedzy z zakresu wymagań podstawowych (bardzo łatwe i łatwe, niezbędne w dalszej edukacji)

· 50% wiedzy  z zakresu wymagań podstawowych

 

5. Odpowiedzi ustne

 

· wiadomości zawarte w podręczniku i zeszycie uzupełnione wiedzą spoza programu

· wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

· używanie pojęć

· wiadomości z podręcznika i zeszytu prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

· odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

 

 

 

 

· wyuczone na pamięć wiadomości

· uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

· potrzebna pomoc nauczyciela

· wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

· odpowiedź niestaranna

· częste pytania naprowadzajace

· słabe wiązanie faktów i wiadomości

· chaos myślowy i słowny

· odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

· dużo pytań pomocniczych

 

6. Aktywność

· uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

· korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

· uczeń zawsze przygotowany do lekcji

· często zgłasza się do odpowiedzi

· wypowiada się poprawnie

· stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

· mało aktywny na lekcjach

· niechętny udział w lekcji

 

7. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

· wiele razy pomaga w różnych pracach

· pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy

· aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

· reprezentuje szkołę (parafię) w konkursie przedmiotowym (olimpiadzie)

· starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

· przejawia postawę apostolską

· niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

· uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

 

 

 

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA

 

 

OCENA

DOPUSZCZAJĄCA

 

OCENA

DOSTATECZNA

OCENA

DOBRA

OCENA

BARDZO DOBRA

 

I.                    Człowiek na drogach Boga

 

- definiuje, czym jest szczęście,

- podaje, że szczęście to pierwotny zamysł Boga względem człowieka,

- nazywa zbawienie prawdziwym szczęściem,

– definiuje, czym jest wolność,

– nazywa Jezusa najlepszym przyjacielem człowieka,

- określa sposoby doskonalenia się n wzór Chrystusa,

- wskazuje kościół parafialny jako szczególne miejsce obecności Boga,

- podaje, że Bóg jednoczy ludzi w Kościele,

- wskazuje na przynależność do Kościoła jako szansę na rozwój wewnętrzny.

Uczeń:

- streszcza fragment Psalmu 119,

- wyjaśnia, że bycie blisko Chrystusa zaprowadzi człowieka do zbawienia,

– nazywa Chrystusa Zbawicielem,

– wyjaśnia, co to znaczy, że wolność jest jednocześnie darem i zadaniem,

– wylicza najważniejsze cechy przyjaźni,

– wyjaśnia, na czym polega prawdziwa przyjaźń między ludźmi,

- wyjaśnia zasady życia chrześcijańskiego,

- nazywa Kościół wspólnotą wierzących,

- przytacza najważniejsze wydarzenia z życia Pana Jezusa w odniesieniu do świątyni Jerozolimskiej,

- wyszczególnia etapy powstawania Kościoła.

Uczeń:

- objaśnia, że prawdziwe szczęście pochodzi od Boga,

- uzasadnia, że Pismo Święte ukazuje człowiekowi prawdę o szczęściu,

- wnioskuje, że aby osiągnąć szczęście wieczne należy przestrzegać przykazań,

- stwierdza, że sakramenty są konieczne do zbawienia,

– stwierdza, że każdy człowiek ma prawo do wolności i należy tę prawdę uszanować,

– wnioskuje, że złe korzystanie z wolności prowadzi do zniewolenia przez grzech,

– objaśnia, na czym polega przyjaźń Pana Jezusa z człowiekiem,

– wnioskuje, że prawdziwa przyjaźń jest bezinteresowna,

– wskazuje, że człowiek potrzebuje żyć w przyjaźni z Bogiem i ludźmi, aby być szczęśliwym,

– stwierdza, że prawdziwej przyjaźni może nauczyć się tylko od Chrystusa,

- uzasadnia celowość doskonalenia się,

- uzasadnia znaczenie słów: Mt 21,13,

- analizuje fragmenty Katechizmu Kościoła Katolickiego w odniesieniu do Kościoła,

- dowodzi konieczności troski o wspólnotę parafialną.

Uczeń:

- dowodzi, że Jezus jest źródłem szczęścia ludzkiego,

– uzasadnia, że Pan Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi,

– dowodzi, że warto trwać w Chrystusie, gdyż On prowadzi człowieka ku prawdziwemu szczęściu,

- analizuje fragment Pisma Świętego J 15,13-17.

 

II.                 Jezus Chrystus prowadzi do pełni życia

 

- definiuje pojęcia: Wcielenie, Odkupienie, Zbawienie,

- określa podstawowe konsekwencje dla życia chrześcijanina wynikające z Wcielenia i Odkupienia,

- wymienia cechy człowieka pokornego,

- wyjaśnia rolę pokory w odniesieniu do relacji Bóg – człowiek,

- wylicza grzechy główne,

- podaje, że pycha jest pierwszym z grzechów głównych,

- objaśnia rolę pychy w odniesieniu do relacji Bóg – człowiek,

- podaje, że Chrystus został złożony za nas jako nasza Pascha,

- objaśnia Tajemnicę Paschalną Chrystusa – odkupienie,

- definiuje pojęcie „liturgia”,

- identyfikuje liturgię z uczestnictwem w życiu Boga,

- objaśnia, co zaliczamy do liturgii,

- wskazuje na liturgię jako dialog Boga z człowiekiem (dar i odpowiedź),

- podaje, że Jezus jest zawsze obecny z nami w liturgii,

- wymienia sposoby obecności Chrystusa w liturgii,

- wymienia postawy i gesty liturgiczne,

- wylicza znaki i symbole liturgiczne występujące podczas liturgii,

- wyjaśnia, czym jest znak, gest i postawa,

- definiuje pojęcie „sakrament”,

- wymienia sakramenty święte,

- wylicza sakramenty przyjmowane raz w życiu,

- określa cel poszczególnych sakramentów,

- wskazuje na chrzest jako paschę i dar nowego życia,

- wylicza znaki widzialne udzielenia Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania,

- nazywa bierzmowanie sakramentem  umocnienia w wierze,

- wymienia dary Ducha Świętego,

- określa, jakich łask udziela Duch Święty w sakramencie bierzmowania,

- identyfikuje charyzmaty i owoce Ducha Świętego,

- definiuje, czym jest sakrament pokuty,

-wskazuje na sakrament pokuty i pojednania jako sakrament przebaczenia i miłosierdzia Boga,

- wylicza warunki sakramentu pokuty i pojednania,

- nazywa Mszę Świętą uobecnieniem ofiary Chrystusa,

- wymienia fragment Pisma Świętego mówiący o ustanowieniu Eucharystii,

- wskazuje na swoją łączność z ofiarą Chrystusa przez modlitwę,

- określa, na czym polega paschalny charakter Eucharystii,

- definiuje, czym jest liturgia słowa Bożego,

- wymienia owoce, jakie daje przyjmowanie Komunii Świętej,

- wskazuje na Eucharystię jako centrum liturgii i życia chrześcijańskiego,

- definiuje, czym jest sakrament namaszczenia chorych,

- nazywa sakrament namaszczenia chorych sakramentem umocnienia,

- określa chrześcijańską postawę w cierpieniu,

- wskazuje na sakrament święceń jako sakrament przywracania pokoju pomiędzy Bogiem a ludźmi,

- określa stopnie i cel udzielania sakramentu święceń,

- definiuje, czym jest sakrament małżeństwa,

- nazywa sakrament małżeństwa konsekracją ludzkiej miłości,

- wskazuje na jedność i nierozerwalność małżeństwa sakramentalnego.

Uczeń:

- definiuje, czym jest pokora,

- streszcza teksty biblijne ukazujące grzech pychy,

- wyjaśnia przeciwieństwo pychy i pokory,

- wyjaśnia, że Jezus umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia,

- wyjaśnia, czym jest liturgia,

- wyjaśnia znaczenie przypowieści o winnym krzewie,

- objaśnia znaczenie liturgii w życiu chrześcijanina,

- wyjaśnia, w jakim celu Jezus posługiwał się znakami,

- wyjaśnia pojęcie „charakter sakramentalny”,

- rozróżnia podział sakramentów,

- wyjaśnia, czym jest sakrament chrztu,

- objaśnia naukę Kościoła na temat chrztu,

- wyjaśnia różnicę między chrztem Janowym a sakramentem chrztu świętego,

- objaśnia znaczenie sakramentu bierzmowania dla chrześcijańskiego życia,

- wymienia skutki sakramentu bierzmowania,

- objaśnia, co jest istotnym celem sakramentu bierzmowania,

- wyjaśnia, na czym polega mężne wyznawanie wiary,

- streszcza naukę Pisma Świętego i Kościoła o przebaczeniu i pokucie,

- używa poprawnie pojęć: pokuta, przebaczenie, pojednanie,

- wyjaśnia sens sakramentu pokuty,

- wyjaśnia, czym jest odpust,

- wyjaśnia znaczenie i sens poszczególnych warunków sakramentu pokuty i pojednania,

- wyjaśnia obecność Chrystusa w Eucharystii,

- używa poprawnie pojęć: Eucharystia, ofiara, obecność,

- wyjaśnia, na czym polega działanie słowa Bożego,

- objaśnia, w jaki sposób Kościół przekazuje słowo Boże,

- wyjaśnia symbolikę darów ofiarnych,

- objaśnia sens cierpienia,

- streszcza naukę Kościoła o cierpieniu,

- wyjaśnia, na czym polega posługa biskupów, kapłanów i diakonów,

- określa skutki przyjętego sakramentu małżeństwa,

- wyjaśnia Boży zamysł wobec małżeństwa.

Uczeń:

- uzasadnia, że Chrystus przyszedł na świat dla naszego odkupienia i  zbawienia,

- wskazuje na Chrystusa jako prawdziwego Zbawiciela ludzkości,

- wskazuje konkretne wydarzenia biblijne, w których Jezus uczy nas pokory,

- charakteryzuje postawę faryzeusza i celnika,

- wskazuje, że pycha jest źródłem innych grzechów,

- uzasadnia zgubne skutki pychy,

- opowiada o trzech zapowiedziach męki Pana Jezusa,

- uzasadnia, że w Eucharystii uobecnia się Tajemnica Paschalna,

- wskazuje, że Jezus jest w centrum liturgii,

- stwierdza, że liturgia jest dziełem Chrystusa,

- określa, w jaki sposób Jezus działa w liturgii,

- uzasadnia, że całe życie liturgiczne koncentruje się wokół Jezusa,

- charakteryzuje postawy i gesty liturgiczne,

- uzasadnia potrzebę świadomego i czynnego udziału w liturgii,

- projektuje propozycje graficzne sakramentów,

- uzasadnia potrzebę przyjmowania sakramentów,

- opisuje celebrację udzielania sakramentu chrztu,

- charakteryzuje symbolikę chrzcielną,

- uzasadnia, że chrzest święty jest sakramentem Przymierza zawartego z Chrystusem i Kościołem,

- wskazuje na konieczność odnawiania przyrzeczeń chrzcielnych,

- wskazuje, że w sakramencie bierzmowania zostaje powołany do troski o innych,

- uzasadnia, do czego zobowiązuje sakrament bierzmowania,

- wskazuje, w jaki sposób działa Duch Święty,

- określa sposób realizacji zadań wynikających z sakramentu bierzmowania,

- wyszczególnia relacje i powiązania między poszczególnymi warunkami sakramentu pokuty i pojednania,

- uzasadnia potrzebę przygotowania się do sakramentu pokuty i pojednania,

- uzasadnia obecność Chrystusa w Eucharystii,

- wskazuje, w jaki sposób Bóg przemawia dzisiaj w Kościele,

- określa poszczególne części liturgii słowa,

- opisuje, co dokonuje się podczas konsekracji,

- opisuje przebieg udzielania sakramentu namaszczenia chorych,

- uzasadnia rolę modlitwy za chorych,

- wyjaśnia, czym jest sukcesja apostolska,

- uzasadnia, że kapłani kontynuują misję Chrystusa,

- streszcza tekst biblijny dotyczący Bożej woli wobec małżeństwa i rodziny,

- charakteryzuje małżeństwo sakramentalne,

- uzasadnia sens małżeństwa sakramentalnego.

 

Uczeń:

- redaguje artykuł prasowy pt. „Chrystus prawdziwym Zbawicielem ludzkości”,

- uzasadnia potrzebę rozwoju cnoty pokory w codziennym życiu,

- dowodzi zwycięstwa pokory nad pychą,

- proponuje odpowiednie metody do zwalczania pychy,

- dowodzi, że chrzest zanurza nas w Tajemnicy Paschalnej Chrystusa,

- analizuje teksty źródłowe o liturgii,

- redaguje modlitwę dziękczynną za jeden z przyjętych sakramentów,

- wymienia fragmenty Pisma Świętego odnoszące się do chrztu,

- określa zadania wynikające z przyjęcia chrztu,

- dowodzi ciągłej konieczności rozwoju wiary otrzymanej na chrzcie,

- streszcza fragmenty biblijne mówiące o chrzcie,

- dowodzi konieczności realizacji zadań wynikających z przyjętego sakramentu bierzmowania,

- dowodzi, na czym polega wartość przebaczenia w życiu człowieka,

- redaguje rachunek sumienia,

- analizuje, jaką rolę pełni słowo Boże w jego życiu,

- wskazuje owoce Eucharystii,

- przytacza treść tekstu Pisma Świętego na temat sakramentu namaszczenia chorych,

- ocenia wartość sakramentu namaszczenia chorych w życiu człowieka,

- przytacza teksty Pisma Świętego mówiące o ustanowieniu kapłaństwa,

- analizuje teksty biblijne i nauczania Kościoła na temat stopni święceń.

 

 

III.              Wędrówka ku dobru

 

– podaje prawo miłości Boga i bliźniego,

– określa chrześcijaństwo religią miłości,

– wymienia Osiem Błogosławieństw,

– definiuje, czym jest prawo naturalne,

– identyfikuje prawo moralne jako prawo Boże,

– wskazuje na obiektywny charakter norm moralnych,

– definiuje pojęcia: czyn moralny, czyn dobry, czyn zły,

– nazywa sumienie miejscem spotkania i dialogu z Bogiem,

– rozróżnia rodzaje sumienia,

– wymienia rodzaje sumienia,

– wyjaśnia, czym jest prawo objawione,

– wskazuje na zbawczy charakter prawa objawionego – Dekalogu,

– identyfikuje autorytet Boga z normami moralnymi,

– nazywa przykazania drogowskazami w życiu.

Uczeń:

– wyjaśnia podstawowe prawo chrześcijańskie,

– wyjaśnia różnice między prawem naturalnym i stanowionym,

– wyjaśnia, na czym polega stosowanie hierarchii wartości w życiu,

– objaśnia przesłanie zawarte w tekstach biblijnych,

– wyjaśnia rolę sumienia w ludzkim życiu,

– objaśnia potrzebę kształtowania sumienia,

– objaśnia teksty Pisma Świętego oraz nauczania Kościoła dotyczące sumienia,

– wyjaśnia, z jakim działaniem związany jest dany rodzaj sumienia,

– wymienia treść Dziesięciu Przykazań oraz okoliczności, w jakich Bóg je objawił,

– wyjaśnia, czym jest Dekalog.

 

Uczeń:

– charakteryzuje postawę chrześcijańską wobec bliźniego,

– objaśnia treść Ośmiu Błogosławieństw,

– wyjaśnia, na czym polega koncepcja szczęścia zawarta w Ośmiu Błogosławieństwach,

– stwierdza, że prawo ewangeliczne jest wypełnieniem i uzupełnieniem prawa Dekalogu,

– uzasadnia potrzebę życia prawami Błogosławieństw,

– określa, co to znaczy kroczyć drogą Błogosławieństw,

– wskazuje związek między życiem Błogosławieństwami i życiem w łasce Bożej,

– określa specyfikę wartości chrześcijańskich,

– wskazuje właściwą hierarchię wartości,

– streszcza fragmenty Pisma Świętego ukazujące prawo,

– uzasadnia potrzebę roztropnego działania,

– wskazuje na Jezusa jako Tego, który wybiera zawsze dobro,

– charakteryzuje sumienie jako miejsce spotkania z Bogiem i Jego Prawem,

– określa Eleazara jako człowieka prawego sumienia,

– wyjaśnia, czym jest sumienie,

– określa, na czym polega formowanie sumienia,

– rozróżnia prawo naturalne od prawa objawionego,

– określa Dekalog jako pomoc człowiekowi na drodze życia moralnego,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat Dekalogu,

– stwierdza, że Dekalog jest darem kochającego Boga,

– wskazuje na wartości, których bronią przykazania.

Uczeń:

– redaguje notatkę prasową,

– wyjaśnia określenie pojęcia „wartości”,

– wyjaśnia rolę hierarchii wartości w życiu człowieka,

– uzasadnia potrzebę roztropnego działania,

– określa skutki odrzucenia najważniejszych wartości,

– analizuje znaczenie wartości w życiu człowieka,

– uzasadnia swoją odpowiedzialność za naturalne prawo moralne,

– analizuje naukę Kościoła o prawie moralnym,

– dowodzi, że Bóg jest Dawcą prawa moralnego,

– streszcza teksty Pisma Świętego mówiące o sumieniu,

– wymienia teksty Pisma Świętego ukazujące prawo objawione – Dekalog,

– analizuje prawo objawione na Synaju oraz prawo Nowego Testamentu,

– dowodzi istnienia związku między Starym Prawem a Nowym Prawem objawionym w Nowym Testamencie.

 

IV.              Drogowskazy na drodze ku szczęściu

 

- przytacza treść I przykazania Bożego,

- nazywa, czym jest oddawanie czci innym bogom,

- identyfikuje wróżbiarstwo, astrologię i horoskopy z przeciwstawianiem się I przykazaniu Bożemu,

- wskazuje na fundamentalny charakter I przykazania Bożego,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat II przykazania Bożego,

– wskazuje na związek II przykazania Bożego z objawieniem Imienia Bożego Mojżeszowi i czystością mowy,

– definiuje pojęcie „renesans”,

– wymienia osoby, które w epoce renesansu wniosły znaczący wkład w życie Kościoła,

– objaśnia genezę i katolicki wymiar renesansu,

– identyfikuje M. Lutra, J. Kalwina z Ojcami reformacji,

– wymienia przyczyny reformacji,

– identyfikuje reformę katolicką z dziełem Soboru Trydenckiego,

– podaje, kiedy odbył się Sobór Trydencki,

– identyfikuje wysiłki na rzecz jedności Kościoła z Unią Brzeską i Kościołem grekokatolickim,

– przytacza cechy charakterystyczne dla Kościoła greckokatolickiego,

– wymienia osoby, które przyczyniły się do zawarcia Unii Brzeskiej,

– identyfikuje III przykazanie Boże z potrzebą świętowania i związkiem pomiędzy czcią Boga a praktykami religijnymi,

– wymienia święta nakazane,

– wskazuje na Eucharystię jako centrum niedzieli chrześcijanina,

– identyfikuje IV przykazanie Boże z szacunkiem dla rodziców i osób starszych,

– przytacza przykazanie mówiące o szacunku wobec rodziców,

– objaśnia, do czego Bóg wzywa w IV przykazaniu Bożym,

– podaje, że życie ludzkie jest darem Bożym,

– wskazuje na troskę o zdrowie i życie w kontekście zrozumienia i realizacji sensu swojego życia,

– przytacza treść Pisma Świętego na temat VI przykazania Bożego,

– streszcza nauczanie Kościoła na temat okazywania szacunku dla swojego ciała,

– wymienia wykroczenia przeciw VII przykazaniu Bożemu,

– identyfikuje VIII przykazanie Boże z wiernością prawdzie,

– objaśnia, jakie są wykroczenia przeciw VIII przykazaniu Bożemu,

– identyfikuje IX i X przykazanie Boże z postawą wstrzemięźliwości i uczciwości w codziennym życiu.

Uczeń:

- wymienia sposoby oddawania czci Bogu,

- wyjaśnia, do czego zobowiązuje I przykazanie Boże,

– wyjaśnia, na czym polega szacunek dla Imienia Bożego,

– rozróżnia, w jakich sytuacjach można wzywać Imię Boże,

– wyjaśnia zaangażowanie chrześcijan w tworzenie kultury,

– wyjaśnia pojęcia: reformacja, protestantyzm,

– wymienia przyczyny i główne idee reformy katoli­ckiej,

– definiuje pojęcia: sobór, synod, sukcesja apostolska, dog­mat,

– wyjaśnia, w jakim celu odbył się Sobór Trydencki,

– wskazuje na uniwersalny wymiar postawy chrześcijańskiej św. Jadwigi,

– streszcza tekst Pisma Świętego mówiący o szabacie (Wj 20,8-11),

– wyjaśnia, co to znaczy czcić ojca i matkę,

– wyjaśnia treść VI przykazania Bożego,

– wyjaśnia, jak powinniśmy reagować na potrzeby bliźnich,

– wyjaśnia znaczenie słowa „prawda”,

– wskazuje na religijne motywacje do życia w prawdzie i naprawienia krzywd w zakresie VIII przykazania,

– identyfikuje sytuacje w życiu z potrzebą wstrzemięźliwości,

– rozróżnia postawę uczciwości i nieuczciwości w życiu codziennym,

– porównuje szabat w Starym Testamencie i paschalny charakter niedzieli,

– identyfikuje VI przykazanie Boże z wartością czystości i przyjaźni w życiu człowieka jako fundamentu prawidłowych kontaktów z innymi,

– identyfikuje VII przykazanie Boże z problemem kradzieży i bogacenia się kosztem innych oraz z poszanowaniem własności prywatnej i społecznej.

 

 

 

Uczeń:

- określa, co pomaga w rozwoju wiary w jednego Boga,

– wskazuje sposoby oddawania szacunku wobec Imienia Bożego,

– dostrzega różnorodność działań podejmowanych przez wier­nych we wspólnocie Kościoła,

– wyjaśnia, czym jest ruch ekumeniczny,

– wskazuje różnice i podobieństwa katolicyzmu i innych wyznań chrześcijańskich (protestantyzm, anglikanizm),

– uzasadnia potrzebę otwartości i szacunku wobec chrześcijan innych wyznań,

– wskazuje rolę Ducha Świętego w Kościele reformującym się,

– wymienia skutki chrztu Litwy,

– opowiada o życiu św. Jadwigi, uzasadniając jej świętość,

– opisuje przebieg chrystianizacji Litwy,

– objaśnia, jaką rolę odegrała św. Jadwiga w dziejach Polski i Litwy,

– wskazuje okoliczności zawarcia Unii Brzeskiej,

– przytacza treść tekstu Pisma Świętego na temat niedzieli jako dnia Pańskiego,

– wyjaśnia, czym jest szabat i dzień Pański,

– wskazuje, na czym polega miłość do rodziców,

– charakteryzuje, jakie są obowiązki dzieci wobec rodziców,

– uzasadnia potrzebę odpowiedzialności dorosłych dzieci wobec rodziców,

– przytacza treść tekstów biblijnych mówiących o wartości życia ludzkiego,

– charakteryzuje treść V przykazania Bożego,

– uzasadnia, że VI przykazanie Boże wzywa do wierności i czystości,

– wskazuje na niebezpieczeństwa zagrażające

wierności i czystości,

– wyjaśnia, co Bóg nakazuje w VII przykazaniu,

– wskazuje, jaki powinien być nasz stosunek do tego, co posiadamy,

– określa, jakie znaczenie posiadają wartości moralne,

– charakteryzuje, jaką wartość przedstawia ubóstwo chrześcijańskie,

– wyjaśnia, czym jest uczciwość i wstrzemięźliwość,

– uzasadnia potrzebę uczciwości i wstrzemięźliwości,

– określa znaczenie Unii Brzeskiej dla jedności Kościoła,

– określa znaczenie prawdy i wierności jej w kontekście poszukiwania sensu życia i w budowaniu właściwych kontaktów między ludźmi.

 

 

Uczeń:

– streszcza naukę Katechizmu Kościoła Katolickiego dotyczącą II przykazania Bożego,

– dowodzi, na czym polega szacunek dla Imienia Bożego,

– ocenia rolę Lutra i Kalwina oraz króla Henryka VIII w po­wstaniu wyznań protestanckich,

analizuje rozwój nauczania Kościoła w trakcie Soboru Trydenckiego,

– dowodzi konieczności udziału we Mszy Świętej,

– wyjaśnia, dlaczego każdy człowiek ma prawo do życia i jego ochrony,

– przytacza tekst źródłowy dotyczący prawdy,

– dowodzi o konieczności kierowania się prawdą w życiu,

– przytacza treść tekstów Pisma Świętego na temat IX i X przykazania Bożego,

– określa perspektywy i granice ekumenizmu,

– analizuje związek IX i X przykazania z próbą określenia zainteresowań i powiązania ich z sensem życia i osobistymi planami życiowymi.

 

 

V.                 Droga z Jezusem Chrystusem

 

– określa znaczenie Święta Podwyższenia Krzyża,

objaśnia, co jest celem ziemskiej wędrówki człowieka,

– wyjaśnia, czym różni się rok liturgiczny od kalendarzowego,

  identyfikuje Adwent z radosnym oczekiwaniem na przyjście Chrystusa,

– wskazuje na postawę otwartości i czuwania na przyjście Jezusa Chrystusa,

– przytacza wydarzenia ewangeliczne mówiące o Bożym Narodzeniu,

objaśnia sens Świąt Bożego Narodzenia,

wskazuje na religijny wymiar przeżywania świąt Bożego Narodzenia,

identyfikuje Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan z działaniem na rzecz jedności chrześcijan,

stwierdza konieczność modlitwy o jedność chrześcijaństwa i potrzebę przeciwdziałania grzechowi podziału,

podaje, że Wielki Post jest szczególnym czasem pokuty i oczyszczenia serca,  

– wyjaśnia, od czego zależy owocne przeżycie rekolekcji,

– przytacza treść tekstów biblijnych mówiących o męce i śmierci Chrystusa,

– identyfikuje Triduum Paschalne z Ofiarą Jezusa dla naszego zbawienia,

– wylicza dni Triduum Paschalnego,

  wskazuje na potrzebę duchowego przeżycia Triduum Paschalnego,

– określa religijny wymiar Świąt Wielkanocnych,

– nazywa Maryję Królową Polski,

– przytacza treść tekstów biblijnych mówiących o Matce Bożej,

– przytacza tekst Apelu Jasnogórskiego,

– objaśnia formy kultu maryjnego,

– przytacza treść tekstów biblijnych o Duchu Świętym,

– wylicza owoce Ducha Świętego,

  wskazuje na związek Zesłania Ducha Świętego z potrzebą odnowy świata i przezwyciężania zła w świecie.

Uczeń:

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla chrześcijanina krzyż,

– objaśnia, na czym polega wierność krzyżowi,

– wyjaśnia, że Bóg każdego człowieka powołał do świętości,

– rozróżnia święta i uroczystości roku kościelnego,

– wyjaśnia eschatologiczny wymiar Adwentu,

– wyjaśnia znaczenie Uroczystości Bożego Narodzenia dla człowieka wierzącego,

– wyjaśnia, jakie znaczenie ma dla chrześcijan jedność,

– wyjaśnia, co należy uczynić, aby spotkać się z przebaczającym Jezusem,

– objaśnia, na czym polega prawdziwe nawrócenie,

– wyjaśnia rolę Triduum Paschalnego w życiu chrześcijanina,

– wyjaśnia rolę Maryi w historii Polski,

– wyjaśnia rolę Ducha Świętego w życiu chrześcijanina.

Uczeń:

wyjaśnia, czym jest wierność,

– wskazuje przykłady naśladowania Chrystusa,

– opisuje potrzebę pomocy Kościołowi cierpiącemu,

– wskazuje środki wiodące do doskonałości,

– charakteryzuje świętych i błogosławionych, z których może czerpać wzorce,

– stwierdza, że podstawą osiągnięcia świętości jest wiara,

– definiuje pojęcie roku liturgicznego,

– wskazuje okresy roku liturgicznego,

– określa kolory liturgiczne,

– wyjaśnia, czym jest Adwent,

– określa wymowę adwentowych zwyczajów i symboli,

– wskazuje sposoby pracy nad sobą,

– wyjaśnia pojęcie „wcielenie”,

– opowiada, dlaczego Boże Narodzenie jest świętem radości,

– opisuje zwyczaje związane z religijnym przeżywaniem świąt Bożego Narodzenia,

wyjaśnia, czym jest ekumenizm,

– wymienia zadania ruchu ekumenicznego,

– objaśnia dwa największe podziały w Kościele,

– wskazuje przykłady jedności Kościoła,

– uzasadnia znaczenie Wielkiego Postu, pokuty i nawrócenia dla chrześcijanina,

– objaśnia sens Triduum Paschalnego,

– wskazuje wartości prowadzące do wewnętrznego nawrócenia,

– wskazuje wartości prowadzące do wewnętrznego nawrócenia,

– wskazuje sposoby kształtowania w sobie postawy odpowiedzialnego chrześcijanina,

– wskazuje na wartość hymnu „Bogurodzica”,

– uzasadnia, dlaczego oddajemy cześć Maryi jako Królowej Polski,

– wskazuje sposoby oddawania czci Matce Bożej.

Uczeń:

– proponuje środki pomocy duszom w czyśćcu cierpiącym,

– analizuje, na czym polega pełnia szczęścia,

– analizuje teksty biblijne (proroctwa mesjańskie) zapowiadające przyjście Chrystusa,

analizuje teksty biblijne o jedności Kościoła,

– analizuje tekst Pisma Świętego ukazujący spotkanie Jezusa z Zacheuszem,

– analizuje wydarzenia z Pisma Świętego ukazujące miłosiernego Boga,

– analizuje teksty biblijne w odniesieniu do życia chrześcijanina.

Wiadomości

Kontakt

  • Szkoła Podstawowa Nr 9 w Gliwicach
    ul. Sobieskiego 14
    44-100 Gliwice
    mail: sekretariat@sp9.gliwice.eu
  • 32 239 13 62

Galeria zdjęć