PRZEDMIOT

OCENY

celująca

bardzo dobra

dobra

dostateczna

dopuszczająca

1. Modlitwy, pieśni

· dokładna znajomość tekstu, melodii, samodzielność i piękno wykonania

· dokładna znajomość tekstu, melodii

· dobra znajomość tekstu, melodii

· niezbyt dokładna znajomość tekstu

· fragmentaryczna znajomość tekstu

2. Ćwiczenia w podręczniku

· wykonane wszystkie zadania

· staranne pismo

· własne materiały

· ilustracje itp.

· starannie prowadzony

· wszystkie zadania

· zapis staranny

· luki w zapisach (sporadyczne do 5 tematów)

· ćwiczenia czytelne

· braki w zadaniach (do 40% tematów)

· pismo niestaranne

· liczne luki w zapisach (do 70% tematów)

3. Prace domowe

· staranne wykonanie

· treści wskazujące na poszukiwania w różnych materiałach

· dużo własnej inwencji

· twórcze

· merytorycznie zgodne z omawianym na lekcji materiałem

· staranne

· czytelne

· rzeczowe

· wskazują na zrozumienie tematu

· niezbyt twórcze

· powiązane z tematem

· niestaranne

· widać próby wykonania pracy

· na temat

4. Odpowiedzi ustne

· wiadomości zawarte w podręczniku uzupełnione wiedzą spoza programu

· wypowiedź pełnymi zdaniami, bogaty język

· używanie pojęć

· wiadomości z podręcznika prezentowane w sposób wskazujący na ich rozumienie, informacje przekazywane zrozumiałym językiem

· odpowiedź pełna nie wymagająca pytań dodatkowych

· wyuczone na pamięć wiadomości

· uczeń ma trudności w sformułowaniu myśli własnymi słowami

· potrzebna pomoc nauczyciela

· wybiórcza znajomość poznanych treści i pojęć

· odpowiedź niestaranna

· częste pytania naprowadzajace

· słabe wiązanie faktów i wiadomości

· chaos myślowy i słowny

· odpowiedź bełkotliwa, niewyraźna, pojedyncze wyrazy

· dużo pytań pomocniczych

5. Aktywność

· uczeń wyróżnia się aktywnością na lekcji

· korzysta z materiałów zgromadzonych samodzielnie

· uczeń zawsze przygotowany do lekcji

· często zgłasza się do odpowiedzi

· wypowiada się poprawnie

· stara się być przygotowany do lekcji chętnie w niej uczestniczy

· mało aktywny na lekcjach

· niechętny udział w lekcji

6. Inscenizacje, gazetka szkolna, praca na rzecz Kościoła i inne

· wiele razy pomaga w różnych pracach

· pilnie i terminowo wykonuje powierzone zadania, dużo własnej inicjatywy

· aktywnie uczestniczy w życiu małych grup formacyjnych (ministranci, oaza itp.)

· starannie wykonuje powierzone przez katechetę lub księdza zadania

· przejawia postawę apostolską

· niezbyt chętnie wykonuje zadania poza lekcjami, ale nie unika ich zupełnie

· uczestniczy w rekolekcjach szkolnych

OCENA

DOPUSZCZAJĄCA

OCENA

DOSTATECZNA

OCENA

DOBRA

OCENA

BARDZO DOBRA

I.                    MODLIMY SIĘ

Uczeń:

– wymienia przykłady spotkań z Chrystusem,

– wymienia przykłady troski rodziców

o religijne wychowanie dziecka,

– podaje, na czym polegało życie pierwszych chrześcijan we wspólnocie,

– podaje, jak dawniej ludzie wyrażali swoją miłość i wdzięczność Bogu,

– podaje, czym jest modlitwa przeproszenia,

– redaguje modlitwę przeproszenia,

– wymienia sposoby modlenia się,

– podaje, że Pan Bóg wysłuchuje naszych próśb,

– definiuje, czym jest modlitwa prośby,

– redaguje modlitwę prośby,

– definiuje, co to jest modlitwa uwielbienia,

– redaguje modlitwę uwielbienia,

– podaje, w jakim miesiącu w sposób szczególny modlimy się na różańcu,

– podaje, że noszenie medalika jest znakiem naszej wiary,

– wymienia niektóre modlitwy znajdujące się w modlitewniku.

Uczeń:

– wyjaśnia, dlaczego Pan Jezus chce się z nami spotkać,

– streszcza teksty biblijne dotyczące dzieciństwa Pana Jezusa,

– wyjaśnia, kto tworzy wspólnotę parafialną,

– objaśnia, że w rozmowie z Bogiem najważniejsza jest postawa wewnętrzna,

– wnioskuje o wartości i potrzebie przepraszania Boga za zło,

– wskazuje na potrzebę modlitwy prośby,

– określa przykłady modlitwy prośby w Biblii,

– wyjaśnia, jak można okazać uwielbienie Bogu,

– wskazuje przykłady modlitwy uwielbienia w Biblii,

– rozróżnia części i tajemnice różańca,

– wyjaśnia, jak modlimy się na różańcu,

– charakteryzuje Cudowny Medalik,

– rozróżnia okoliczności modlitwy z modlitewnika.

Uczeń:

– wskazuje na udział rodziców w przygotowaniu do Pierwszej Komunii Świętej,

– określa wydarzenia przygotowujące do pełnego udziału w Eucharystii,

– wskazuje na Melchizedeka jako przykład modlitwy dziękczynnej,

– redaguje modlitwę dziękczynną Bogu za otrzymane dary,

– proponuje sposoby uwielbienia Boga,

– opowiada historię objawień Maryi w Fatimie,

– uzasadnia konieczność noszenia Cudownego Medalika i modlitwy do Matki Bożej,

– stosuje modlitewnik jako pomoc w modlitwie.

Uczeń:

– proponuje przykłady, które są wyrazem dziękczynienia Bogu,

– objaśnia związek ofiary Melchizedeka

z ofiarą Mszy Świętej,

– streszcza historię Cudownego Medalika,

– wskazuje na potrzebę modlitwy na różańcu,

– uzasadnia konieczność korzystania z modlitewnika w czasie modlitwy.

II.                 WYPEŁNIAMY PRZYKAZANIA

Uczeń:

– wymienia przykazania Boże,

– podaje, że przez przykazania Bóg objawia swoją wolę,

– przytacza treść I przykazania,

– podaje treść II przykazania Bożego,

– podaje treść III przykazania Bożego,

– podaje treść IV przykazania Bożego,

– podaje, że Bóg jest dawcą życia,

– proponuje modlitwę dziękczynną za dar życia,

– podaje, że Pan Jezus uczy rodziny miłości,

– podaje, że Jezus uczy szanować rzeczy,

– podaje, że Jezus pragnie prawdy w naszym życiu,

– podaje treść przykazania miłości,

– podaje, kim jest chrześcijanin.

Uczeń:

– wyjaśnia, w jakim celu Bóg daje nam przykazania,

– wskazuje na przykazania Boże jako drogowskazy życiowe,

– objaśnia, co znaczy „bogów cudzych”,

– wylicza rzeczy poświęcone Bogu, którym należy się cześć,

– objaśnia, w jaki sposób należy czcić imię Boże,

– wyjaśnia treść III przykazania,

– rozróżnia, jakie czynności można wykonać w niedzielę, a jakich nie,

– objaśnia, dlaczego niedziela jest dla chrześcijan najważniejszym dniem tygodnia,

– uzasadnia, kiedy wypełniamy III przykazanie Boże,

– wyjaśnia treść IV przykazania,

– określa sposoby okazywania miłości rodzicom,

– wyjaśnia treść V przykazania Bożego,

– wyjaśnia znaczenie VI i IX przykazania,

– rozróżnia rzeczy własne, cudze i wspólne,

– wyjaśnia treść przykazań: „nie kradnij” i „nie pożądaj rzeczy bliźniego”,

– nazywa Jezusa Prawdą,

– wyjaśnia, na czym polega prawdomówność,

– wyjaśnia treść przykazań kościelnych.

Uczeń:

– wskazuje sposoby oddawania czci Bogu,

– stwierdza, że możemy się modlić zawsze i wszędzie,

– określa, kiedy człowiek troszczy się o życie swoje i innych ludzi,

– charakteryzuje Świętą Rodzinę,

– wskazuje na konieczność szanowania rzeczy własnych, cudzych i wspólnych,

– uzasadnia potrzebę mówienia prawdy.

Uczeń:

– wyjaśnia, na czym polega okazywanie miłości Bogu, bliźniemu i sobie,

– dowodzi, dlaczego Boga należy kochać i czcić,

– określa, o jakie wartości należy troszczyć się w rodzinie.

III.               WITAMY I PRZEPRASZAMY JEZUSA

Uczeń:

– podaje, co to są sakramenty święte,

– wymienia sakramenty święte,

– podaje, że Jezus Chrystus zaprasza wszystkich na Eucharystię,

– podaje, że Pan Jezus jest obecny w czasie Mszy Świętej,

– wymienia części liturgii Mszy Świętej,

– wymienia grzech jako największe nieszczęście człowieka,

– definiuje pojęcie „grzech”,

– podaje treść przypowieści o synu marnotrawnym,

– podaje, na czym polega rachunek sumienia,

– podaje, na czym polega żal za grzechy,

– podaje, że Pan Jezus wzywa nas do poprawy życia,

– podaje sposób przystępowania do spowiedzi,

– określa, z kim spotykamy się w sakramencie pokuty,

– wylicza warunki sakramentu pokuty,

– podaje, że w sakramencie pokuty

spotyka się z miłosiernym Jezusem,

– stosuje formułę spowiedzi.

Uczeń:

– rozróżnia ambonkę i ołtarz,

– wymienia elementy obrzędów wstępnych Mszy Świętej,

– rozróżnia części Mszy Świętej,

– określa, kto ustanowił sakramenty święte,

– wymienia inne nazwy sakramentu pokuty,

– rozróżnia warunki sakramentu pokuty,

– identyfikuje syna marnotrawnego z człowiekiem grzeszącym,

– wyjaśnia, że Bóg jest przebaczającym Ojcem,

– stwierdza, że Bóg kocha grzesznika,

– wyjaśnia, dlaczego należy robić rachunek sumienia,

– wyjaśnia znaczenie żalu,

– wyjaśnia, co zrobić, aby postanowienie poprawy było mocne,

– wymienia warunki sakramentu pokuty,

– wyjaśnia, czym jest spowiedź,

– wyjaśnia, na czym polega zadośćuczynienie,

– wyjaśnia, że człowiek potrzebuje nawrócenia i przebaczenia win.

Uczeń:

– wyjaśnia, że Pan Jezus jest obecny w Eucharystii w swoim słowie oraz pod postaciami chleba i wina,

– uzasadnia potrzebę skupienia i modlitwy podczas Mszy Świętej,

– wskazuje na wiarę jako podstawę odpuszczenia grzechów,

– przytacza treść „Spowiedzi powszechnej”,

– streszcza fragment Ewangelii o uzdrowieniu paralityka,

– proponuje pytania do rachunku sumienia,

– uzasadnia konieczność wzbudzania żalu za grzechy,

– stwierdza, że należy walczyć z pokusami i pracować nad sobą,

– wskazuje na potrzebę szczerej spowiedzi,

– proponuje sposoby realizacji zadośćuczynienia względem Boga i bliźniego.

Uczeń:

– podaje okoliczności przekazania władzy odpuszczania grzechów Apostołom,

– opowiada tekst Ewangelii o udzieleniu Apostołom władzy odpuszczania grzechów,

– objaśnia, w jaki sposób Pan Jezus działa

w sakramentach świętych,

– charakteryzuje poszczególne elementy obrzędów wstępnych Mszy Świętej,

– uzasadnia potrzebę przygotowania do Mszy Świętej,

– proponuje konkretne przykłady dotyczące przygotowania do dobrego przeżycia spowiedzi świętej.

IV.               SŁUCHAMY PANA JEZUSA

Uczeń:

– definiuje, co to jest Pismo Święte,

– określa, do kogo skierowane jest Pismo Święte,

– podaje część Mszy Świętej, w której

Pan Jezus rozmawia z nami,

– nazywa część liturgii słowa, w której powierzamy Bogu siebie i innych.

Uczeń:

– wyjaśnia, dlaczego Bóg kieruje swoje słowo do człowieka,

– wymienia elementy liturgii słowa,

– wyjaśnia, dlaczego Ewangelia jest najważniejszym tekstem liturgii słowa,

– przytacza treść wyznania wiary,

– wyjaśnia, w jaki sposób uczeń Jezusa może wyznawać wiarę,

– wyjaśnia, co obiecuje Jezus tym, którzy słuchają Jego słów.

Uczeń:

– proponuje sposoby czynnego i świadomego włączenia się w liturgię słowa,

– proponuje sposoby wzmacniania wiary.

Uczeń:

– wyjaśnia znaczenie gestów, postaw, wezwań występujących w liturgii słowa,

– proponuje wezwanie modlitwy wiernych.

V.                  UCZESTNICZYMY W OFIAROWANIU I PRZEISTOCZENIU

Uczeń:

– nazywa Wielki Czwartek dniem ustanowienia Eucharystii,

– podaje, że chleb i wino stają się Ciałem i Krwią Pana Jezusa,

– podaje, że Wielki Piątek jest dniem śmierci  Jezusa na krzyżu i dowodem największej miłości Boga do człowieka,

– nazywa Mszę Świętą spotkaniem z Panem Jezusem.

Uczeń:

– identyfikuje chleb i wino z Ciałem i Krwią Chrystusa,

– wyjaśnia, dlaczego i za kogo Pan Jezus oddał życie na krzyżu,

– proponuje sposób okazania Jezusowi wdzięczności za dar odkupienia,

– wyjaśnia, co to jest przeistoczenie,

– wyjaśnia, dlaczego należy jednać się z bliźnimi,

– proponuje sposób podziękowania Chrystusowi za Jego obecność w Komunii Świętej.

Uczeń:

– identyfikuje procesję z darami z liturgią Eucharystii,

– proponuje, jaki dar może złożyć Bogu podczas Mszy Świętej.

Uczeń:

– opowiada o liturgii Wielkiego Czwartku,

– wyjaśnia, co oznaczają słowa Jezusa wypowiedziane nad chlebem i winem.

VI.               UCZTUJEMY Z PANEM JEZUSEM

Uczeń:

– przytacza Modlitwę Pańską,

– podaje, że Chrystus jest dawcą jedności

i pokoju,

– przytacza słowa setnika: „Panie, nie jestem godzien”,

– podaje, że w Komunii Świętej spotyka się

z Panem Jezusem,

– identyfikuje niedzielę z obowiązkiem uczestniczenia w Ofierze Eucharystycznej.

Uczeń:

– określa, pod jakimi postaciami Pan Jezus jest obecny we Mszy Świętej,

– określa, jak możemy zwracać się do Boga,

– wyjaśnia znaczenie pokoju,

– wyjaśnia znaczenie słowa: „godny”,

– wyjaśnia pojęcie „żywy chleb”,

– określa, za co należy dziękować Bogu,

– streszcza przypowieść o uczcie.

Uczeń:

– wskazuje sposoby dążenia do jedności w rodzinie, klasie,

– wskazuje, że udział w Eucharystii jest okazaniem Panu Jezusowi miłości,

– wskazuje na właściwe postawy i zachowanie podczas Mszy Świętej.

Uczeń:

– identyfikuje Eucharystię z dziękczynieniem,

– określa postawy i zachowania podczas przyjmowania Komunii Świętej,

– określa owoce Komunii Świętej.

VII.             PRZYJMUJEMY BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Uczeń:

– przytacza nakaz misyjny Jezusa,

– podaje, że człowiek miłosierny czyni bezinteresownie dobro,

– nazywa człowieka błogosławionego szczęśliwym,

– podaje, że Bóg pragnie świętości wszystkich ludzi,

– podaje, że każdy chrześcijanin powinien świadczyć o Chrystusie,

– podaje, że Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii.

Uczeń:

– wyjaśnia, czym jest błogosławieństwo,

– podaje, z jakich części składają się obrzędy zakończenia Mszy Świętej,

– wyjaśnia, co to znaczy być miłosiernym,

– podaje treść błogosławieństwa,

– definiuje pojęcie świętości,

– wymienia znanych z imienia świętych,

– wyjaśnia, po czym można poznać uczniów Chrystusa,

– wskazuje na miłość jako zasadę chrześcijańskiego życia,

– przytacza słowa, którymi Chrystus ustanowił Eucharystię,

– rozróżnia postacie, pod którymi Chrystus jest obecny w Eucharystii.

Uczeń:

– przytacza sytuacje, kiedy otrzymuje błogosławieństwo,

– określa, jak należy postępować, aby zasłużyć na łaskę Bożą,

– proponuje, co może zrobić, aby realizować posłanie Jezusa,

– charakteryzuje uczynki miłosierdzia,

– wskazuje Boga jako wzór świętości,

– określa, co nam pomaga w walce z grzechem,

– wskazuje sposoby dawania świadectwa wiary,

– proponuje sposoby okazywania wdzięczności Bogu za dar błogosławieństwa,

– wskazuje, co Jezus obiecuje tym, którzy przyjmują Jego Ciało,

– określa, w jaki sposób człowiek może okazywać miłość Jezusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie.

Uczeń:

– wyjaśnia związek między czystością serca

a szczęściem człowieka,

– wyjaśnia znaczenie błogosławieństwa

z obrzędach zakończenia,

– charakteryzuje obrzędy zakończenia,

– proponuje sposoby realizacji błogosławieństwa w swoim życiu,

– dowodzi o potrzebie troski o świętość życia.

VIII.          KATECHEZY LITURGICZNE

Uczeń:

– podaje, kto jest wzorem oczekiwania

na Zbawiciela,

– podaje miejsce narodzin Jezusa,

– identyfikuje uroczystość Bożego Narodzenia z przyjściem Zbawiciela na ziemię,

– przytacza wydarzenie biblijne pokłonu Trzech Mędrców,

– podaje dzień rozpoczęcia Wielkiego Postu,

– podaje, że zmartwychwstanie Jezusa jest najważniejszą prawdą i podstawą naszej wiary,

– podaje, że wakacje to czas odpoczynku

i czas dawania świadectwa swojej przyjaźni z Panem Jezusem.

Uczeń:

– wymienia symbole adwentowe,

– wyjaśnia znaczenie słowa: Adwent,

– określa, jak dobrze przeżyć czas Adwentu,

– objaśnia cel przyjścia Jezusa na ziemię,

– wylicza dary złożone przez Mędrców,

– wymienia nabożeństwa odprawiane w Wielkim Poście,

– rozróżnia kolor szat liturgicznych używanych w okresie Wielkiego Postu,

– nazywa Wielkanoc najważniejszym świętem chrześcijan,

– opowiada o wydarzeniu zmartwychwstania Jezusa,

– stwierdza, że zmartwychwstanie Jezusa jest zapowiedzią naszego zmartwychwstania,

– objaśnia, w jaki sposób podczas wakacji okazujemy przyjaźń z Panem Jezusem.

Uczeń:

– wskazuje w kalendarzu liturgicznym okres Adwentu, uroczystość Bożego Narodzenia,

– opowiada o narodzeniu Jezusa,

– określa, jakie dary może ofiarować Jezusowi,

– wskazuje na postawę właściwego przeżywania Wielkiego Postu,

– przytacza słowa kapłana wypowiadane w chwili posypania głowy popiołem,

– charakteryzuje postawę człowieka wierzącego w Jezusa Zmartwychwstałego,

– wskazuje na wakacje jako Boży dar wolnego czasu i wypoczynku.

Uczeń:

– wyjaśnia symbolikę darów złożonych

przez Mędrców,

– wyjaśnia, kiedy Bóg dał obietnicę, że my też zmartwychwstaniemy,

– proponuje sposoby pogłębiania przyjaźni

z Jezusem, szczególnie podczas wakacji.